Avris

Texts » Poetry

• 🇬🇧 Dear Chronos,

  Dear Chronos,

  we the undersigned
  kindly request
  an adjournment of tomorrow
  until yesterday.

  🇵🇱 Drogi Chronosie,

  Drogi Chronosie,

  my niżej podpisani
  zwracamy się z uprzejmą prośbą
  o przeniesienie jutra
  na wczoraj.

• 🇵🇱 modlitwa

  ... i żebym potrafił kochać jak Małgorzata Mistrza. Amen.

• 🇵🇱 ciekawości

  nie możesz zanieiść
  gdy ona cię prowadzi

  pasożytka
  robi z nami co chce

  bo byle bystrzaka wciąż zamęcza bez ustanku
  tym swoim ciągłym odwiecznym “a dlaczemu?”
  by go potem za trud nagrodzić
  sowitą satysfakcją
  uzależniającą

  dręczyła Darwina, męczyła Einsteina
  ciągała Teslę po książkach
  a dzieci – dzieci molestowała co do jednego

  ale musisz jej przyznać
  że zdolna z niej bestia
  że co nieco dała radę osiągnąć
  rozgryźć atom, ogarnąć czarną dziurę
  okiełznać ogień, wykuć smartfona
  w sumie jakby nie patrzeć
  stoi cieniem za każdym odkryciem w dziejach

  i niestrudzenie
  kagankiem wiedzy
  oświeca
  kaganiec wiary

• 🇵🇱 więzi

  aby związek wiązał
  nie więził

• 🇩🇪 schönstes gedicht

  schönstes gedicht der welt
  braucht kaum zwei wörter

  beide ganz unwesentlich

  🇬🇧 most beautiful

  the poem most beautiful
  needs merely two words

  both totally irrelevant

  🇵🇱 najpiękniejszy

  najpiękniejszy wiersz świata
  składa się raptem z dwóch słów

  i to zupełnie nieistotnych

• 🇵🇱 Bardziej katar niż katharsis

  Żeby zrobić sos pomidorowy, wystarczy zdekoncentrować koncentrat.
  Ale żeby zdekoncentrować mnie, wystarczy nie robić nic.

  Ciągle trzeba myśleć, głowić, robić, a tu
  Goły gołąb zamiast mózgu

  Lecz jak już nie trzeba myśleć, głowić, robić, to
  samo się chce myśleć, głowić, robić...

  Więc zamiast przerwy jest odmiana.
  Bardziej katar niż katharsis.

  Fuj.

• 🇵🇱 Viva la muerte

  kobieta – jakże by inaczej
  któż inny by się podjął
  tak niewdzięcznej roboty

  czarnej roboty
  jak krew napełniająca
  ranę tych, co pozostali

  lecz jakże zgrabnie
  rozdziela dwa światy
  ciała i ducha

  dar zsyła z niebios
  wysyła do niebios
  uwalnia z klatki
  jedyna na świecie
  co nas zrównuje

  ja, wśród nielicznych
  krzyczę radośnie:
  viva la muerte!

• 🇵🇱 Oj, Adaś...

  Step jest wielki jak ocean.
  Adaś słucha Litwy.
  Nic nie słyszy.
  (Może dlatego że to daleko?)

  Jest morze, statek, burza.
  Statek tonie.
  Ludzie mdleją, żegnają, modlą.
  Adaś nie mdleje, nie żegna, nie modli.

  – Ale tu jest zajebiście!
  – E tam, zwykła góra...

  Jest miasto.
  Jest zniszczone.

  Choćby tu było najzajebiściej,
  to i tak Litwa jest zajebiściejsza.
  Bo tam jest Ona. I bo to Ojczyzna.

  – Nie patrz w dół!
  – Och jejku, spojrzałem...

  Jest skała, są fale.
  Horacy miał rację.

• 🇵🇱 Prosty tren dobremu chłopcu

  To taki dobry chłopiec był!
  Problemów nie robił
  A i w szkole prymus
  Rodzice musieli być dumni!

  To taki dobry chłopiec był!
  Och tak, ponoć mało pił...
  A palić – nie palił wcale
  Dlaczego musiał tak nagle...?

  To taki dobry chłopiec był!
  Przystojny całkiem...
  Ach, te niebieskie oczy...
  Dziewczyny po nim zrozpaczone!

  To taki dobry chłopiec był!
  I do kościoła chodził
  I innym pomagał
  Jakże mało dziś takich jak on!

  To taki dobry chłopiec był!
  Kto by mógł pomyśleć
  Że on tak młodo
  Odda ducha...

  Na pożarcie szatanowi.
  Że tak z dnia na dzień
  Pedałem zostanie, tfu...
  A taki dobry chłopiec był!

• 🇵🇱 Rad

  Dali mu do pokochania Szymborską,
  (odkochując niemyślnie!)
  kazali móc
  dać radę

  A ten siedzi w sąsiedztwie tego, co powinien
  w centrum jednak mając, co bluźniercze
  nagminnie bawi się w poetę
  bezczelnie bazgrze epopeję
  o radzie nadzorczej życia

  Usilnie zerka, czy aby elektroniczni przyjaciele
  zachcieli obdarzyć
  desperata atencyją
  i tęskni
  do próśb o radę

  Leży
  Nie dawszy rady, umiera

• 🇵🇱 Psychomachia

  na świecie jest sześć miliardów światów
  a w centrum każdego jest jakieś ego
  coś w tym złego? dziwnego?

  to najmojsze ego kocha właśnie jego
  tak przynajmniej ośmiela się twierdzić
  czyż nie przesadza?

  czyż oddałbym cośkolwiek ponad trochę
  dla szczypty jego szczęścia?

  poświęcę może? siebie? czy jego?
  cóż większe? moja mojość? jego jegość?
  moja jegość? jego mojość?

  ja nie wiem i nie wiem

  on stary, daleki, zajęty

  i kochany
  i duchem mój

  więc trzymam się tego
  jak zbawiennej poręczy

• 🇵🇱 Pacjent

  uparcie odmawia przyjęcia płynów wszelakich
  uparcie odmawia przyjęcia płynów hamulcowych
  uparcie odmawia przyjęcia weselnego
  uparcie odmawia różaniec
  uparcie uparł się
  uparcie ma parcie
  na szkło

  chwycony w zachwycie
  marketingowym
  śpi smacznie
  śmi spać nie
  chłyta chłystka

  a imię jego będzie
  cezary cezary
  czarek
  czaruś
  czarujący
  czarodziej
  rozczarowany

Load more entries…