"No dobra, możesz nie podzielać mojej wiary w Jezusa/Allaha/kogokolwiek, ale czy musisz od razu ją wyśmiewać?”
Ano wcale nie muszę. Ale czuję taką (wręcz moralną) potrzebę. Dlaczego?
W niedzielę byłem na Karneval der Kulturen, zajebistej imprezie z udziałem imigrantów z całego świata, w tym muzułmanów. Było świetnie! I całkowicie bezpiecznie.
Nie ma się czego bać, tchórze! Ja wiem, że sam do zbyt odważnych nie należę, ale przynajmniej boję się realnych zagrożeń. Za to prawicowe “samce alfa” srają w gacie ze strachu, że gdzieś w okolicy znajdzie się człowiek wierzący w inną bozię niż oni 😂
I’ve had enough of hearing the alarmists who scare people that “if we let Islam into Europe, they will breed like rabbits, outnumber us and in 30 years will impose the sharia law on us”. Not only because such prophecies are generally followed by a stream of racist and islamophobic slurs. Also because it simply makes no sense.
Mam szerze dość słuchania panikarzy straszących, że “jak wpuścimy islam do Europy, to się namnożą jak króliki, przewyższą nas liczebnie i za 30 lat wprowadzą nam prawo szariatu”. I to nie tylko dlatego, że w parze z takimi proroctwami przeważnie idą rasistowskie i islamofobiczne obelgi. Również dlatego, że to po prostu nie ma sensu.
Islam is so ridiculous, so stupid and so cruel, that it’s quite hard to resist the urge to criticise it loudly and trenchantly.
But on the other hand, the way that the modern world sees Islam today turns the good thing of criticising a bad idea into a bad thing of hurting innocent victims of that idea.
Let me explain.
When I’m being asked, if I am for a burka ban or not, it’s hard to give a simple “yes or no” answer. Unless they ask in German – Germans have a wonderful word for it: ”jein”, meaning simultaneously “ja” and “nein”.
Ludzie zdają się mieć jakiś dziwny przełącznik w głowie, który aktywuje im się, gdy tylko słyszą słowo “ISLAM”. Wtedy wyłącza im się racjonalne myślenie, a zostaje tylko głupi strach.
Przemoc jest najgorszą plagą ludzkości. I najbardziej zaraźliwą...
Przykro mi z powodu śmierci tych wszystkich niewinnych ludzi w Paryżu. Ale jeszcze bardziej mi przykro, że ich śmierć zostanie wykorzystana jako pretekst, by zabijać dalej. W “odwecie”. W “obronie”. Ludzie, którzy przepłynęli przez morze, by uciec przed wojną i terrorem, przed Państwem Islamskim, teraz będą jeszcze bardziej się bali przemocy z rąk tych, którzy walczą z islamem...
Będziemy słuchać przesiąkniętych nienawiścią wywodów, kogo by tu trzeba zabić, aby już nikt nie musiał zabijać...
Tyle lat budowania cywilizacji, tworzenia demokracji, walki o prawa człowieka, a wciąż króluje nienawiść i uprzedzenia...
Anthony de Mello był człowiekiem, którego rozumienie Boga i życia było zgoła różne od wszystkiego, co dziś popularne. Z powodzeniem łączył ze sobą wiele religii i filozofii świata, w każdej z nich dostrzegając dobre strony i odrzucając złe, tworzył z nich spójny system.
Avris
